کلیسای انجیلی آشوریان در تبریز با فشار نیروهای امنیتی تعطیل شد

با تعطیلی این کلیسای پروتستان توسط مقامات امنیتی، جامعه مسیحیان آشوری شهر تبریز در وضعیت شوک به سر می‌برند.

به گزارش وب سایت سازمان ماده ۱۸، نیروهای امنیتی روز پنج شنبه ۱۹ اردیبهشت ماه (برابر با ۹ ماه می ۲۰۱۹ میلادی) به کلیسای صد ساله‌ای که از آثار ملی ایران به شمار می‌رود یورش بردند، تمامی قفل‌ها را عوض کردند، صلیبی که بر فراز برج کلیسا بود را پایین کشیدند و از مسئول نگهداری از ساختمان خواستند که کلیسا را ترک کند.

یکی از منابع آگاه به سازمان ماده ۱۸ در این راستا توضیح داد: «آنها آشکارا گفتند که آشوریان دیگر اجازه برگزاری هیچ‌گونه مراسم عبادی و کلیسایی را در این کلیسا ندارند».

این منبع آگاه در ادامه گفت: «از چند روز بعد از کریسمس، نگرانی‌های اعضای کلیسا شروع شد. دلیل آن جلوگیری از حضور کشیشان سایر کلیساهای برای برگزاری یک مراسم مشترک کلیسایی بود. این مراسم قرار بود در کلیسای انجیلی تبریز برگزار شود ولی [از طرف مقامات امنیتی] اجازه داده نشد. تا اینکه در روز ۱۹ اردیبهشت ۹۸ “تعداد زیادی” از ماموران وزارت اطلاعات و همچنین ستاد اجرایی فرمان امام، نهادی که به‌طور مستقیم زیر نظر رهبر اداره می‌شود، “وارد کلیسای ما شدند، قفل همه درها را عوض کردند، صلیبی را روی برج کلیسا نصب بود، پایین کشیدند، تعدادی تجهیزات امنیتی نصب کردند و مسئول نگهداری از ساختمان کلیسا را مجبور کردند به سرعت محل زندگی خود در ساختمان کلیسا را ترک کند».

کلیسای انجیلی تبریز که زمانی به زبان‌های آشوری، ارمنی، فارسی و انگلیسی مراسم کلیسایی برگزار می‌کرد در سال ۲۰۱۱ میلادی با حکم حسن بابایی، قاضی دادگاه انقلاب، به نفع ستاد اجرای فرمان امام “مصادره شد”. اما آشوری ها تا روز تصرف این ساختمان، توانسته بودند به استفاده از ساختمان کلیسا برای برگزاری مراسم عبادی خود در زبان آشوری ادامه دهند.

منصور برجی مدیر سازمان ماده ۱۸ در این راستا گفت: “تا کنون بسیاری از کلیساهای پروتستان در ایران مصادره شده‌اند. در اغلب موارد، حکومت آنها را تغییر کاربری نداده بلکه تا زمان تخریب آنها را به حال خود رها کرده‌اند. برخی نیز مانند کلیسای کرمان به ویرانه تبدیل شده‌ و سپس با خاک یکسان شدند.”

مسیحیان آشوری و ارمنی از جوامع تاریخی، و اقلیت‌های به رسمیت شناخته شده دینی در ایران به شمار می‌روند. معمولا آنها اجازه انجام مراسم دینی خود به شکل آزادانه را دارند. البته به شرطی که مراسم کلیسایی به زبان فارسی برگزار نکنند و درهای خود را به روی نوکیشان مسیحی مسلمان‌زاده نگشایند.