عیسی و شاگردانش، یک روز پیش از مرگ عیسی، نخستین عشاء ربانی (شام خداوند) را با یکدیگر خوردند (مرقس ۱۴: ۲۲-۲۴). عیسی خود به مسیحیان حکم کرد که شام خداوند را به یادگاری مرگ وی بجا آورند (اول قرنتیان ۱۱: ۲۳-۲۶).
در طی شام خداوند، مسیحیان نان و عصاره انگور میخورند. هنگامی که ایمانداران گرد هم میآیند تا مرگ خداوند را به یاد آورند، نان به شکلی معرف بدن پاره شده مسیح است، و عصاره انگور معرف خون ریخته شده وی میباشد. عیسی در مورد نان فرمود؛ ”بگیرید بخورید که این جسد من است“ (مرقس ۱۴: ۲۲). توسط خون عیسی، عهد و میثاقی جدید بین خدا و انسان منعقد شد.
هنگامی که ما در شام خداوند شرکت میجوییم به طریقی در مرگ و حیات قیام او شریک میشویم. هنگامی که نان را میخوریم و عصاره انگور را مینوشیم، به طریقی منحصر به فرد، توسط ایمان، با مسیح متحد میشویم. بسیاری از مسیحیان بر این اعتقادند که هنگامی که ما در نان و عصاره انگور شریک میشویم، از برکاتی که از مرگ و قیام مسیح ناشی میگردند، به شکلی تازه برخوردار میشویم، یعنی بار دیگر آمرزش گناهان، پاک شدن از آنها، و حیات نوین را تجربه میکنیم.
تنها ایمانداران میتوانند در شام خداوند شرکت کنند. پیش از خوردن نان و عصاره انگور، شخص ایماندار باید از تمامی گناهانی که از آنها آگاه است، توبه کند و در اطاعت از عیسی زندگی کند. در واقع، پیش از شرکت در شام خداوند، هر ایماندار باید با جدیت خویشتن را تفتیش کند (به اول قرنتیان ۱۱: ۲۷-۲۹)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen